münsif

sif. <ər.> Mübahisəli bir məsələni və ya işi həll etməkdə vasitəçi olan şəxs. Bizim aramızda münsif tapılsın; And içmişəm, bu gün döyüş olmasın! «Koroğlu». Münsif haqqa haqq, batilə batil söyləsəydi; Əlbəttə ki, nahaq söyləyən şəxs utanardı. M. Ə. S.. Həmişəyev münsif rolunu dərhal götürdü. B. Bayramov. Münsif olmaq – hər iki tərəfin mübahisəli məsələsini həll etmək üçün vasitəçi olmaq, miyançılıq etmək, araçılıq etmək. <Atabala:> Ay adamlar, siz münsif olun, bu quyuya düşüb işləmək olarmı? A. Ş..

◊ Münsiflər heyəti – müsabiqələrdə, yarışlarda, sərgilərdə və s. -də mükafat təyin edən mütəxəssislər heyəti; jüri. Münsiflər heyəti hazırlıq iclasında bu qərara gəlir ki, özfəaliyyət dərnəyi üzvləri işə pis girişməyiblər. Ə. Vəl..